Abang duduk dekat reban kambing je, tapi bila ayah pergi kerja dia balik rumah makan dan minta duit dekat mak

Esok pagi tu dengar bising – bising, rupanya barang ayah aku hilang lagi. Memang tak ada orang lain dah yang ayah nampak. Malam tu jugak ayah suruh call abang, hantar balik barang dia kalau tak ayah aku nak pukuI mak aku. Sebab selama ni mak aku selalu menyebeIahi abang.

#Foto sekadar hiasan. “Ayah selalu marah – marah aku, buat aku macam anak har4m je.” Itu kata – kata yang selalu arw4h abang ungkapkan. Sungguh tak sanggup aku nak ungkapkan kisah yang bagi aku paling ngeri dalam hidup ni.

Mak adalah orang yang tak pernah meninggaIkan arw4h abang saat dia suka dan duka. Saat semua orang bencikan arw4h abang, mak adalah seorang insan yang tetap sayangkan abang. Saat ayah marah – marah abang, halau abang, mak adalah orang yang selalu pertah4nkan abang.

Aku tahu abang ambil d4d4h sebab ayah selalu bagi tekanan dekat dia dan aku jugak tak salahkan ayah. Ayah mana yang tak nak yang terbaik untuk anaknya, ayah nak abang berhenti ambil d4d4h, cuma cara dia salah. Dia rasa bila guna kekasaran abang akan berhenti tapi salah sebenarnya dengan kekasaran membuat abang jadi lebih agresif.

Suatu hari abang mencuri barang ayah, ayah halau dia lagi. Aku pon dah tak terkira berapa kali dia curi barang ayah, berapa kali dia kena halau dengan ayah, aku pon dah tak terkira. Selalu kalau ayah halau abang, mak aku buat muka kat ayah, mogok tak nak makan.

Paling lama seminggu ayah suruh adik aku call abang suruh dia balik tapi kali ni ayah aku macam marah betol sampai sebulan ayah aku tak bagi dia balik. Kesian abang tapi tak boleh nak salahkan ayah jugak, ayah siap carikan dia kerja tapi dia tak pergi kerja.

Tak pe lagi, ayah beli perkakas bengkel motor, bagi dia buat bengkel motor, dia pemurah sangat buat free je kat kawan – kawan dia. Ini la baiknya abang aku, kalau dia ada duit dia tak pernah nak berkira kalau dia boleh berkhidmat kat orang, orang tak bagi duit pon tak pe.

Kadang – kadang geram jugak dengan per4ngai dia tu. dia pulak susah nak kata ‘TAK’ kat orang sebab tu lah dia buat kerja tapi tak ada duit, orang peralatkan dia. Dalam masa sebulan tu abang curi – curi balik rumah, balik makan, balik minum, balik mintak duit kat mak aku, balik mandi semua.

Korang tahu tak dalam masa sebulan nie dia dok mana? Tu reban kambing tu jadi rumah dia dalam masa sebulan. Dalam sebulan tu jugak mak aku terp4ksa bagi dia sehari 20 ringgit. Abang aku kaki makan kalau kat rumah kau beli apa – apa makanan, kerepek ke, maggi ke, buah – buahan ke kalau kau tak ambil sorok alamatnya tak merasa la kau.

Malam – malam orang tidur, pukuI 2 pagi dengar dia bekerja kat dapur sebab kalau dia masak awal – awal ada ayah aku, dia takut ayah aku bebeI kat dia sebab ayah pulak pant4ng nampak muka abang je mesti ada yang tak kena.

Jadi malam – malam la dia bekerja, ni sebulan dia kena halau ni dia makan apa? Mesti lapoorrrr la kan. Bila hari ayah aku tak kerja dia tak boleh balik la. Korang tahu mak aku baru nak makan nasik, abang call, “makk, orang laparrr. Tak makan apa lagi ni…”

Kalau kau jadi mak, ape perasaan kau. Anak kau call cakap laporr, kau rase kau boleh telan lagi nasik tu? Mak aku?? memang tak la. Sebulan mak aku menangis, ayah aku kerja, dia suruh report polis. Kata mak, kami dah tak boleh jaga abang.

Setiap hari ayah ade je yang tak kena, asyik marah je mak aku tu. Ayah asyik suruh adik aku call abang, cakap kalau dia tak bagi barang ayah balik suruh dia datang ambil baju dia semua. Mungkin ayah marah sangat mak asyik membeIa abang, ayah bakar baju abang.

Banyak jugak baju abang terbakar, mak tak mampu kata apa – apa. Hanya mampu menangis je kalau menjawab nanti makan penamp0r pulak. Malam tu abang tak berani nak balik, dia takut ayah pukuI dia. Esok tu abang balik, dia menangis kat mak,

dia cakap, “anak orang lain pon jahat jugak, dorang lagi jahat. R0mpak rumah orang, r0mpak bank, r4gut orang tapi ayah dorang takde pon bakar – bakar baju dorang macam ni. Ayah tu tak pernah sayang aku. Aku ambik d4d4h ni sebab aku tak pernah dapat kasih sayang ayah.”

Abang nangis waktu tu. Mak cakap, “abang sabar la, nanti mak beli baju lain. Sekarang nie abang pakai yang mana ada dulu.” Petang abang ket4gih d4d4h mungkin, dia mintak mak aku duit tapi mak mana nak ada duit sebab asyik bagi dia je, sehari 20 ringgit.

Kalau kaya tak pe la jugak. Dalam bising – bising mak aku bagi tapi mak aku macam baIing duit tu atas meja sambil mak aku bebeI – bebeI. Abang macam hangin la, dia meIuru kat mak aku, dia tarik tangan mak aku. Mak ingat dia nak pukuI mak tapi sebenarnya dia nak bagi balik duit tu kat tangan mak.

Bising – bising jugak la, macam orang g4duh dengar sampai ke rumah jiran. Kemudian abang keluar gitu je. Malam tu dia call pulak mak aku mintak makan, mak aku suruh anak jiran tolong hantarkan kat dia. Jahat macam mana pon, anak kan.

Esok pagi tu dengar bising – bising, rupanya barang ayah aku hilang lagi. Kali ni ape benda ntah hilang, banyak kot barang bengkel dah la maha i- mahai woii. Ayah aku tak pandang siapa dah, dalam kepala otak dia mesti abang aku lah yang ambik.

Tapi kami tak kata dia yang ambik sebab abang kalau curi pon tak ada benda besar – besar gitu, paling besar pon duit RM500 je. Ayah pergi cari dia pagi tu kat reban kambing tu, dia tak ada, cari merata tempat dia tak ada.

Maksudnya memang dia curi la, pastu ayah pergi kerja. Balik tu ayah bising – bising, ayah cakap kami tak bagi tau selama ni dia balik rumah senyap – senyap.  Kelmarin dia balik bising – bising mintak duit tu pon kami tak bagi tau.

Ayah meng4muk la malam tu, siap haIau mak ngan adik aku lagi. Dia cakap mak ngan adik aku sebeIahkan abang aku, mencuri gitu pon masih nak menyebeIah abang lagi. Ayah meng4muk sampai nak Iastik mak aku dengan batu.

Bayangkan waktu tu mak aku s4kit kot. Malam tu jugak ayah suruh call abang hantar balik barang dia kalau tak ayah aku nak pukuI mak aku. Yelakan selama ni mak aku selalu menyebeIahi abang. Aku call abang, “abang, hantar balik barang ayah. Tengok ayah nak pukuI mak ni.” Abang cuma cakap, “aku tak ambikkk.” terus dia off handphone.

Malam tu jugak mak aku pergi buat report suruh polis datang ambil abang. Kami dah tak ada jalan lain dah, tak nak dia kena penjara di samping tu jugak tak nak ayah bising – bising, marah – marah mak, mak dah la s4kit. Esok tu kakak aku balik, kami bincang la nak buat macam mana sekarang ni sebab abang balik baru ni pon tengok dia macam dah tak betul je.

Kami takut dia giIa sebab d4d4h, kami sayang dia sangat – sangat kot. Dia satu – satunya abang, satu – satunya anak lelaki. Selepas dah berbincang, kami sebulat suara nak serahkan dia kat polis tapi kena pujuk dia balik rumah dulu.

Malam tu kakak aku pergi panggil dia balik, mula – mula kami cakap nak bawak dia pergi pusat pemulihan. Korang tahu tak, dia merayu – rayu, dia tak nak pergi. Dia kata dia sanggup m4ti kalau kena pergi penjara. Kami tak sanggup tengok dia dalam penjara tapi kami boleh buat apa?

Ayah asyik bising je, aku rasa str3ss giIa kot dok rumah waktu tu. Malam abang balik tu ayah cakap kat dia, “aku boleh bagi kau balik tapi kau tinggal binatang tu (d4d4h). Selagi kau tak tinggal binatang kau jangan panggil aku ayah.”

Nampak abang macam terIuka tapi dia bersungguh cakap nak tinggal d4d4h tu. Dia janji dengan kami sungguh – sungguh. Esok pagi polis datang, dia dah lari siap guna tingkap bilik dia. Masalahnya kami tak tahu pon yang dia pot0ng besi tingkap nakko tu.

Kami pergi balai balik, merayu – rayu suruh diorang ambil abang sebab tengok abang macam dah teruk sangat je, kurus kering macam pen4gih d4d4h dalam tv tu. Tak sanggup tengok. Sampai – sampai polis cakap kurang ajar, aku ingat lagi muka polis perempuan kurang ajar tu, sampai m4ti aku takkan lupa. Boleh m4ki – m4ki mak aku.

Esoknya tu abang balik kami janji tak nak penjarakan dia, jadi kami putvskan bawak dia ke AADK (Agensi Anti D4d4h Kebangsaan). Masa di AADK tu dia diberi kaunseIing oleh pegawai tu kat dalam aku temankan dia dengan ayah.

Abang cakap dekat pegawai tu, “encik, saya pon nak jadi macam encik. Nak hidup macam orang biasa. Saya sayang adik – adik saya. Saya pon nak rasa kasih sayang macam adik – adik saya. Saya pon Iindung adik – adik saya macam abang – abang lain jugak.”

Kami bagi dia peluang terakhir. Dia happy sangat, muka dia ceria. Aku tunggu dengan dia masa buat appointment next time punya tarikh dia kena datang lagi tu. Aku cakap, “abang nanti balik cuci sikit muka tu, nampak kotor sangat, berjerawat penuh.”

Alhamdulillah, balik tu ayah pon cakap elok – elok dengan dia, layan baik – baik, makan sama – sama. Seronok sangat rasa. Esok pagi tu dia cakap kat mak, dia nak nikah ngan girlfriend dia tu. Aku tak suka perempuan tu, tapi memandangkan abang aku sayang dia sangat, aku pon iyakan jela kat mak.

Cakap Sabtu nanti pergi daftar kursus nikah, nak pergi sekali dengan aku la. tup tup dalam pukuI 5 gitu mak call, cakap abang meng4muk pulak. Haaa sudah, kenapa plak. Mak cakap dia meng4muk kat girlfriend dia, call dari pagi tadi tak angkat.

Aku tengah kerja, balik nanti aku tengok sebab mak aku takut ke dia. Ye la dia kan nak berhenti d4d4h, kesan ket4gih tu masih ada. Takut dia meng4muk dekat mak aku pulak. Jadi mak aku pon keluar la pergi rumah mak sed4ra kat belakang rumah.

Petang tu aku balik kerja, aku masuk terus pi tandas. Aku rancangnya nak pergi beli baju baru untuk abang sebab dia nak pergi AADK tak ada baju. Aku pon nak masuk bilik, nak tukar baju. Tengok ada tali besar yang ayah aku buat ik4t pokok kat depan pintu bilik aku, melirik ke bilik abang.

Aku ikut arah tali tu, “ALLAHHHHHH!” Itu yang mampu aku cakap. Abang terg4ntung tak bernyawa lagi. Abang kandung aku pergi buat selama – lamanya. Semua orang menyalahkan ayah tapi bagi aku tidak. Ayah tak bersalah, ayah cuma nak yang terbaik untuk dia.

Aku yang pertama kali tengok dia terg4ntung, aku yang turut mandikan jenaz4h abang, aku yang turut kaf4nkan jenaz4h abang dalam bilik may4t hospitaI. Suatu yang luar biasa aku lihat, wajah abang tersenyum. Demi Allah, aku, kakak dan pak cik yang memandikan jenaz4h itu menjadi saksi.

Urusan pengebvmiannya mudah sangat, abang sepupu yang menurunkan abang ke Iiang Iahad ceritakan kat mak, arw4h abang ringan sangat. Kami tanya ustaz, selesai urusan dia macam jenaz4h biasa. Apa yang berlaku saat sakaratuI m4ut dia, hanya dia dan Allah yang tahu.

Sekarang bilik tempat dia g4ntungkan diri, kami buat bilik solat. Sesiapa yang datang rumah kami akan solat di bilik tu. Dulu mak ayah aku tak pernah solat tapi sekarang masuk waktu je terus solat. Abang, terima kasih kerana pergi dengan mengembalikan mak ayah kepada fitrah. Kami sayang abang selamanya. Al-Fatihah buat arw4h Abang. – ciksebarcinta

Komen Warganet :

Zainab Nafsiah Jenab : Ayah awak tak salah. Dia tau itu satu – satunya anak lelaki dia. Mesti harapan dia tinggi kat arw4h. Harap arw4h yang jaga korang anak beranak bila ayah tak ade. Ayah pun jadi str3ss, jadi ayah marah arw4h. Jangan salahkan ayah. Dia pun manusia biasa yang kebuntuan. Apa – apa pun moga arw4h tenang di sana.

Sue Ahmad Faizul : Please confessor, cerita macam ni sangat bah4ya. Orang Islam m4ti g4ntung diri sendiri mau ingat hukvmnya macam mana. Jangan sebab tulisan kita, ramai yang salah faham dan beranggapan m4ti g4ntung diri sendiri pun tak salah, tak d0sa. Allah Iindungi a1b si m4ti, kalau saya silap harap di maafkan. Hati – hati dalam menulis. Wallahualam

Majdi Nadwan : Hukvm bvnvh diri dalam Islam memang la har4m. Tapi keadaan waktu dia m4ti, sama ada tercabut akal kerana tekanan, kita tak tahu. Doakanlah yang terbaik. Bukan nak menghayati cerita, itu plak yang difokus.

IyQa GaNi : TEORI PS1KO ANALlTIK. Sigmund Freud telah membahagikan tiga tahap kesed4ran di dalam diri seseorang manusia. Tiga tahap tersebut ialah alam sedar, alam pra sedar dan alam tidar sedar. Confessor nie xda cakap pun g4ntung diri nie sunat ke harus ke.

Dia cuma menceritakan kehidupan keluarga dia, bukan buat novel. Ya abang dia g4ntung diri (bvnvh diri) dan dia sendiri terk3jut tengok muka jenaz4h abang dia senyum, dan jenaz4h ringan. Kita sendiri pikir macam tu, sebab arw4h abang dia buat salah (d4d4h).

Tapi kita tak tahu tahap minda arw4h ada di mana, sedar ka? separa sedar ka? atau tak sedar? Daripada cerita tu, dia kata abang dia meng4muk. Di mana tahap minda abang dia? Lagi satu abang dia tak mampu handIe tekanan. Jadi tak perlu laa nak b4sh confessor ni. Dia cuma luah saja bukan debat isu agama disini. Sesungguhnya Allah itu Maha Pengampun Lagi Maha Mengasihani.

Ezzan Mamat : Cuba kita sendiri berada pada situasi pen4gih tu macam mana. Kita belum diuji seteruk dia, kita tak layak nak menghukvm. Bukan semua pen4gih tu jahat. Adakalanya yang terlalu sayang keluarga cuma mereka masih tak mampu nak meIIawan ket4gihan dan kembali pada realiti.

Mereka perIukan sokongan. Setiap orang punyai tahap kesabaran masing – masing. Ayah confessor pun dah lakukan yang terbaik untuk anaknya. Kes g4ntung diri tu pun belum tentu jadi kes bvnvh diri di sisi Allah sebab kita tak tahu apa yang berlaku sesungguhNya.

Saya pun ade rakan pen4gih yang m4ti akibat A1ds selepas terlibat dengan d4d4h tapi jenaz4hnya juga ajaib, elok macam may4t orang baik – baik. Biarlah Allah je yang menilai mereka. Saya doakan arw4h abang awak sentiasa tenang di sana, insyaAllah.